Exposities

Eglise engloutie, verdronken kathedraal, Ondergaan onder-gaan
Een Waterzuil, Drowning
Ik heb een monument gemaakt op Marken, als herdenking van de watersnood. zwart zware stalen figuren. drenkelingen. Ik heb een film installatie gemaakt waar de witte dansende golven van de zee het ritme van de drenkelingen bepaalden. Het ruwe ritme van de zee komt door de dijken tot stilstand. mijn figuren zweven er nog, hun huid rimpelt door het wuivende water. verdrinken lijkt een dans. het is zweven in een vacuüm. De expositie wereldbeeld van Raymond Rutting, verbeeldt het sentiment van de wereld anno 2019. Mijn waterzuil laat de vlucht over het water zien, maar niet alleen het fysieke lichaam probeert te vluchten. Ook de geest zit opgesloten in het vacuüm van zijn wereld waar geen ontsnappen mogelijk is.

‍