Doolhof van Nevel
Eén hectare gaasdoek
Doolhof van Nevel, Landgoed Kernhem, Ede
Het landgoed Kernhem heeft een aantal elementen die gebaeerd zijn op nevelen & mist. Waarheden maar geen feiten; verhalen, overblijfselen. Alsof een wazige wand het verleden afsluit. Je weet dat het er is, maar het is aan het gezicht onttrokken.
- het kasteel : er zijn fundamenten, maar men gist slechts hoe het eruit zag.
- het doolhof : letterlijk verbonden met de dood (grafheuvel), je weet dat het pad verder gaat maar wordt door wanden aan het zicht onttrokken.
- de witte wief : een schim van de dood, van het verleden. Een imaginaire wand tussen waar en niet waar.
Het doolhof heeft zijn oorsprong in de prehistorie. Als godsdienst aanbad men de zon met offers en met dansen. Men liep magische cirkels die de zonneloop aangaven (het leven). Deze figuren waren als paden aangebracht op de grafheuvels, die man doolhoven noemde. Hier dus de verbinding leven/dood.
De mythe werkt als mist tussen heden en verleden, tussen leven en dood. Mythen zijn evenals dromen: waar noch onwaar. Evenals in de droom zijn in de mythe vraag en antwoord tegelijk aanwezig, wat haar circulaire (de dansen) en hermetische karakter verklaart.
De gazen patronen op verschillende hoogten, zijn als mist boven het gras. Vanuit de verte geeft dit het effect van grondnevel. Van dichtbij zie je de patronen waar doorheen je kunt lopen, als in een doolhof: je hebt eigenlijk geen idee van het totale master plan. De bezoekers maken ertussen een uitgesleten paden-patroon, zoals de danspatronen op de grafheuvels. Alleen van bovenaf kun je het totaal ervaren, maar dat is voor de bezoeker, net als de toekomst, slechts gissen.